Zoals velen voelde ik mij al op jonge leeftijd aangetrokken tot vechtsporten. De theorieën en gevechtstrainingen,die bij deze uit het verre oosten komende vechtkunsten horen, waren voor mij en voor vele anderen van mijn generatie meer dan filosofisch. De belangrijkste redenen waren de mogelijkheden even af te stappen van de natuurlijke gewoonten en gedragingen van onze eigen cultuur. Maar ook nieuwe perspectieven en mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling. De enige vechtsporten waren ruwweg genomen, de vechtsporten uit Korea en Japan. Met grote nieuwsgierigheid ben ik dan ook het Shotokan-Karate gaan beoefenen van 1970 tot 1976. Daarna ging al mijn aandacht naar Taekwondo tot 1979.
‘Overwicht in vele confrontaties en uitdagingen.’
Toen de eerste vertegenwoordigers van het Ving Tsun, op het Duitse vechtsport toneel verschenen, maakte dat een geweldige indruk op me. Hetzelfde effect als de eerder genoemde introductie van de Japanse en Koreaanse vechtsporten eerder in die tijd. In vele demonstraties en overwicht in vele confrontaties en uitdagingen, zette deze origineel Chinese school zijn voetstappen in de aarde. In een korte periode verkreeg het dan ook een waardige positie tussen de al eerder gevestigde Japanse en Koreaanse scholen. Het effect van deze zachte maar intelligente boksstijl op de al bestaande instelling van vechtsportbeoefenaars was al even spectaculair. Voor velen van mijn generatie was dit een nieuw begin. Mijn eerste kennismaking met het Ving Tsun was alleen op basis van wat initiële informatie die verkrijgbaar was over dit Chinese familie systeem. Het leek op wat ik altijd associeerde het Chinees boksen. Zonder enige twijfel sloot ik mij aan in 1979 (en tot 1981), bij de op dat ogenblik enige vertegenwoordigers van deze beroemde familiestijl in Duitsland. Dit met de bedoeling meer over deze methode te weten te kunnen komen en om het uiteindelijk zo goed mogelijk te leren.
‘Een serieus ongeluk met als gevolg
het verlies van mijn gehele linkerhand.’
Een serieus ongeluk met als gevolg het verlies van mijn gehele linkerhand, leidde tot dramatische toestanden in mijn leven, maar ook in de initiële fase van mijn Ving Tsun carrière. Na lange discussies gevoerd te hebben met mijn leraren en trainers, werd mij het gevoel aangemeten dat in het licht van mijn handicap en de bijbehorende problemen, dit onoplosbare moeilijkheden met zich mee zou brengen in mijn Ving Tsun. Dit zou alle mogelijke verdere training uitsluiten. Tijdens deze periode zat ik met het gevoel dat er ook geen bereidheid aan hun kant was om te leren omgaan met mijn specifieke handicap. Ondanks mijn grote bereidheid het Ving Tsun te willen leren en succesvol te beheersen. De grote hoeveelheid geld die ik al geïnvesteerd had, bleek vreemd genoeg echter weinig waard te zijn. Voor mezelf had ik besloten het Ving Tsun niet zo makkelijk op te geven. Opgezadeld met deze onmogelijke opdracht, kon ik mijn gevoelens makkelijker een plek geven. Ik zou mijn eigen weg moeten gaan.
‘Ik heb veel illusies van mij af gezet.’
Mijn innerlijke en uiterlijke Ving Tsun ontdekkingsreis begon eigenlijk pas in de herfst van 1980 met het verlies van mijn hand. Vertrouwende op mijn wilskracht en research, kwam ik uiteindelijk bij de school van mijn sifu en echte Ving Tsun leraar. Sinds ik binnenkwam in zijn school in 1983 had Wong Shun Leung mij geaccepteerd als zijn leerling. Op de traditionele wijze en met alle consequenties van dien. Hij enorm veel aandacht voor mijn Ving Tsun studie en zette zich in als een probleem georiënteerde leraar. In de tijd dat ik bij Wong Shun Leung trainde heb ik veel illusies van mij af gezet. Ook heb ik belangrijke specifieke inzichten in de historie en technieken van het Ving Tsun geleerd. Ik kan zoveel vertellen over deze periode, maar daar is hier gewoon geen ruimte voor.
‘Ving Tsun heeft mij verrijkt op vele gebieden.’
Ondanks dat wil ik concluderen dat door de nauwe samenwerking met Wong Shun Leung, de logica, directheid en effectiviteit van Ving Tsun mij duidelijk is geworden. Het heeft mij doorzettingsvermogen gegeven, mogelijkheden nieuwe terreinen te verkennen en nieuwe inzichten. Maar ook onthulde het de mogelijkheden die ik nog had ondanks mijn handicap. Dit bracht tevens, ook al is het door een ongeluk, onbereikbare technieken in mijn arsenaal. Als gevolg heeft Ving Tsun ook een mentale benadering in mij doen verweven. De toepassingen en productiviteit heeft mij verrijkt op vele gebieden. In grote mate dankzij mijn sifu. Wong Shun Leung’s bereidheid problemen niet uit de weg te gaan inzake mijn specifieke handicap, maar er serieus mee om te gaan, opende voor mij vele deuren. Onderzoekend, positief en zonder angst. Zoals Ving Tsun zelf…Concluderend wil ik zeggen dat mijn interesse voor Ving Tsun en mijn vriendschap met Wong Shun Leung vele mogelijkheden voor mij creëerden en mij daar mij weer in steunen om anderen te helpen. Een notie dat verdere aanmoediging noodzakelijk is, is daarom ook overbodig.
Philipp Bayer
Dave van der Poel over Philipp Bayer
In 1994 ontmoette ik Philipp voor de eerste keer tijdens een seminar met Wong Shun Leung in Den Haag. Ik heb Philipp in al die jaren tot nu zien groeien tot de man die Ving Tsun is geworden. Een wereldauthoriteit met aanzien. Een ieder die zijn kennis en kunde in het echt, of zelfs op een filmpje heeft gezien, kan niets anders dan erkennen dat dit het Ving Tsun is zoals het bedoeld was. Naast een fantastische meester in Ving Tsun heb ik hem mogen leren kennen als een humorvolle en uiterst aardige persoonlijkheid. Een mens die goed kan vertellen maar vooral een doener is.
Meer info/More info?
Tel: +31 (0)6 2043 6015
Mail: info@wslvt.nl